Łysienie plackowate to choroba skórna, która dotyczy oko?o 2% pacjentów, którzy zgłaszają się do lekarzy dermatologów. Na obraz choroby składa się wiele czynników natury genetycznej, ale również zjawiska autoimmunologiczne, naczyniowe oraz czynniki natury psychicznej i zaburzenia układu nerwowego. Nierzadko choroba ta występuje rodzinnie. Choroba najczęściej pojawia się w dzieciństwie i w młodym wieku. Ze względu na swój przebieg może mieć duże znaczenie w kształtowaniu się negatywnego zdania o własnej osobie i może być przyczyną nie tylko kompleksów, ale również innych zaburzeń natury psychologicznej. Łysienie plackowate charakteryzuje się powstawaniem przejściowych lub trwałych ognisk wyłysienia.

Istnieje również inny rodzaj łysienia plackowatego, łysienie plackowate rzekome. Może być spowodowane zaburzeniami nerwowymi oraz niewłaściwą pielęgnacją. Na jego rozwój wpływa również zły sposób odżywiania się. Jej objawem jest to, że na głowie pojawiają się obszary całkowicie pozbawione włosów. Mogą rozprzestrzeniać się od czubka głowy w jej inne rejony, a włosy, które już utraciliśmy nie odrastają. U niektórych osób w przebiegu łysienia plackowatego pojawiają się również zmiany na paznokciach, w postaci zgrubień, wypukłości.
Leczenie tej odmiany łysienia jest bardzo trudne, ponieważ tak naprawdę bardzo rzadko można przewidzieć jego przebieg. U niektórych osób wszelkie objawy mogą zniknąć już po kilku miesiącach, w innych przypadkach, choroba może się przerodzić w stan przewlekły. Specjaliści coraz częściej uważają, że przyczyną tego łysienia jest chwilowa utrata odporności w rejonie skóry głowy. Istnieje jednak wiele innych czynników, które mogą mieć wpływ na jego rozwój, są nimi: szok oraz nagły duży stres lub stres chroniczny, środki chemiczne, zmiany hormonalne, alergie, predyspozycje genetyczne oraz infekcje wirusowe.
Problem łysienia znany jest od wielu wieków, bowiem okazuje się, że jako pierwszy jego objawy opisał Hipokrates. Największa debata jednak nad tą przykrą dolegliwością toczy się od XIX wieku. Powstały wówczas dwie dominujące hipotezy na temat łysienia plackowatego. Pierwsza głosiła, że przyczyną tej jednostki chorobowej jest infekcja pasożytnicza. Druga teoria oparta była na spostrzeżeniach, że objawy łysienia plackowatego mogą być spowodowane zaburzeniami nerwowymi. W późniejszym okresie zaczęto również rozważać to, czy łysienie nie wynika z zaburzeń hormonalnych. Obecnie uważa się natomiast najczęściej, że łysienie plackowate to choroba autoimmunologiczna. Choroba autoimmunologiczna przebiega bowiem tak, że system immunologiczny pacjenta uznaje swoją tkankę za obcą, atakuje ją zatem i stara się ją zniszczyć. Na tej właśnie teorii najczęściej bazują współcześni lekarze. Wielu jednak nadal podkreśla znaczenie czynnika psychicznego w tej chorobie i zaburzeń związanych z układem nerwowym.

Artykuł przygotowany przez Klinikę Twoich Włosów HandsomeMen www.handsomemen.pl