Łysienie telogenowe znane jest od niedawna. Pierwsze doniesienia o tym typie łysienia datują się na 1996rok. Jego charakterystyczną cecha jest to, że włosy cofają się coraz bardziej w okolicach skroniowych głowy, w dalszym rozwoju choroby może się jednak charakteryzować ogólnym przerzedzeniem się włosów. Problem ten dotyczy kobiet i mężczyzn, głównie w wieku 40-50 lat i nie prowadzi do stałej utraty włosów, ponieważ można zauważyć znaczną poprawę stanu włosów po 6-72 miesiącach.

Faza telogenowa we wzroście włosa to faza spoczynku. W tej fazie może być równocześnie około 10% włosów. Łysienie telogenowe ma miejsce, kiedy większa liczba włosów wchodzi w ten stan, a następnie wypada. Ta sytuacja bardzo często ma miejsce pod wpływem jakiegoś traumatycznego, bardzo stresującego przeżycia. Mogą to być różnego rodzaju przeżycia, u kobiet może to być poród, ale również niedożywieniem czy infekcją. Tylko w nielicznych przypadkach łysienie to przybiera formę przewlekła, ale wówczas trzeba skutecznie wyleczyć przyczynę tego problemu. Innymi przyczynami łysienia telogenowego mogą być choroby, np. niedoczynność tarczycy czy choroby skóry głowy (grzybice) oraz zabiegi operacyjne, ostre choroby gorączkowe i wirusowe. Przyczyną może być również zbyt ostre naciąganie i szarpanie włosów.

U mężczyzn łysienie telogenowe dotyczy głównie utraty włosów w okolicach skroniowych i czubka głowy u kobiet włosy mogą znacznie przerzedzić się na całej powierzchni głowy. W leczeniu najważniejsze jest zlikwidowanie przyczyny (choroby lub nadmiernego stresu), ale można się wspierać również kosmetykami, głównie tymi, które zawierają biotynę, która dobrze odżywia włosy.