Elegancki mężczyzna kurtki sportowe nosi tylko na wycieczkę do lasu czy na narty. Dopuszczalne są w wypadku wszystkich ubiorów z wyjątkiem wieczorowych kurtki z zamszu czy materiału pod warunkiem, że są dłuższe od marynarki. Nie stanowią one jednak szczytu elegancji. Pozostają nam zatem różne typy płaszczy do kolan lub dłuższych.

Jeśli nie stać nas na posiadanie wielu płaszczy i kupowanie ich co roku dobierajmy sobie płaszcze klasyczne w fasonie, kolorze, długości i wykończeniach wykonane z najwyższej jakości materiału. Płaszcze i korespondujące z nimi (koniecznie) nakrycia głowy, szaliki i ewentualnie rękawiczki muszą być dobrane do koloru garnituru. Dlatego musimy mieć przynajmniej dwa płaszcze zimowe i dwa letnio-jesienne: pasujące do garniturów ciemnych w kolorze czarnym, granatowym, szarym i pasujące do garniturów ciepłych w kolorach jasnych.
Do płaszczy nie nosimy oczywiście narciarskich czapek i beretów, ale tylko kapelusze (angielski deszczowy, tyrolski i najbardziej elegancki borsalino), cyklistówki, angielskie kaszkiety (w kształcie ściętego stożka). Jedynie do stroju weekendowego możemy nosić czapki (jak również szaliki i rękawiczki) z włóczki. Do ubioru sportowego koordynowanego nosimy kapelusik (np. myśliwski) lub kaszkiet. Do stroju spacerowego i wizytowego kapelusz np. typu borsalino lub kaszkiet z dobrego flauszu, zamszu albo skóry Do fraka i na pogrzeby nosimy czarny cylinder. Do smokingu nakładamy miękki kapelusz . Trzeba tu pamiętać o tym, ze wstążka przy kapeluszu powinna być albo czarna albo brązowa i raczej powinna pasować do koloru butów. Nie nosimy kapeluszy z widocznymi znakami firmowymi. Kapelusze z czarnej skóry nosimy tylko przed trzydziestką, a kapelusze słomkowe tylko do strojów plażowych lub lnianych bardzo jasnych garniturów w stylu lat dwudziestych XX w. Szaliki dobrane, podkreślmy to, kolorystycznie do płaszcza i spokojne w tonie powinny być z wełny lub, jeszcze lepiej, z jedwabiu i ułożone wzdłuż klap lub fantazyjnie (i „profesjonalnie”) zawiązane lub też z jednym końcem z przodu, a drugim jakby niedbale przerzuconym na plecy (tak nosimy np. biały szal z satyny). Rękawiczki powinny być zawsze ze skóry (najlepiej pekari, jagnięca skóra, koźla skóra) dobrane kolorystycznie do butów, o wewnętrznym szyciu i w kolorach brązowym, grafitowym lub czarnym.
Typów płaszczy jest wiele. Są płaszcze bardziej codzienne i bardziej odświętne. Codzienne są prochowiec, jesionka i skrojony w pragmatyce budrysówki duflecout oraz tzw. wywrotka (płaszcz, który posiada obie strony „prawe”). Bardziej odświętne są hubertus (idealny dla mężczyzn z nadwagą) i szlachetny w swej prostocie ulster. Jeszcze bardziej elegancki jest raglan i dyplomatka i wreszcie pelisa - płaszcz „pański” z futrzanym kołnierzem. Gdy nie możemy posiadać za dużo płaszczy wybierajmy raglan, ulster lub dyplomatkę. Zorientujmy się w jakim typie płaszcza jest nam najlepiej.

Stanisław Krajski

Zapraszamy do skorzystania z oferty kursów prowadzonych przez autora oraz zakupu książek: